 Gasung | | Posted : 9 / 4 / 2010, 08:44:03 | |
|
จำนวนถาม : จำนวนตอบ : รวมทั้งหมด : 0  มีข้อความ |
|
ข้อความเลขที่ : 1
เป็นอันว่าเด็กคนนั้นมานำทางให้เรา ไกลไหมวังน้ำที่ว่า ไก่ ช่างสีถาม ไม่ไกลหรอกเดินอีก 10 กว่าไร่ โอ้สิบกว่าไร่มันไกลเท่าไรเล่านี่ ผมได้แต่พรึมพรำเบาๆ ไม่กล้าเสียงดังเดี๋ยวจะหาว่าคนเมืองอย่างเราอ่อนหัด ไร่กะเหรี่ยงที่อยู่กลางหุบเขาดูสวยสดงดงามตา มีไร่ข้าวโพด ไร่พริก ผ่านไร่เราเดินเลาะไปตามลำธาร สดับรับฟังสำเนียงเสียงน้ำพริ้งเพราะจับใจ แม้จะเหนื่อยล้าอ่อนแรงแค่ไหนความงามแห่งป่าและธารเถื่อน ยังคงลบเลือนความยากลำบากเหล่านั้นให้จางหายเร็วขึ้น
หลายคนที่ติดตามไปผลัดกันเหวี่ยงเหยื่อปลอมไปควานหาปลาป่า ปลาต้นน้ำอย่างปลากระสูบ ปลาพลวง หรือปลาเวียน จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีใครได้ยลโฉมเจ้าปลาที่ว่าสักตัว เดินไปเรื่อยๆผ่านดงป่าหมาก ที่ยืนต้นสูงตระหง่าน บอกเล่าว่าเมื่อวันวานชาวบ้านคงจะลงหลักปักฐานอยู่แถวๆนี้ เวลาหมดไปเกือบ 2 ชั่วโมงเราเดินจนถึงห้วยจระเข้เผือก ก็ยังไม่ได้ตัวปลาอีกเช่นเดิม สรุปท้ายเรานั่งพักรอเรี่ยวแรงกลับมาจึงหันหลังให้กับห้วยจระเข้เผือกเดินกลับทางเดิม ลำธารเล็กที่ไหลมาบรรจบกับลำธารใหญ่น้ำเริ่มมีสีขุ่นแดง แสดงให้เห็นว่า อีกไม่กี่วันน้ำป่าคงจะหลากมาเป็นแน่แท้ เราเห็นกลุ่มฝนคลุมยอดเขาที่อยู่ในฝั่งพม่าหนามากเหลือเกิน
|
|
| | |
| Board : vision12 | |
บันทึกจากห้วยพุระกำ
