จำนวนถาม : จำนวนตอบ : รวมทั้งหมด : 0  มีข้อความ |
|
ข้อความเลขที่ : 3
จริงครับ ผมเดี๋ยวมุดเดี๋ยวรื้อ โดยเฉลี่ยแล้วสองวันต้องซ่อม ต้องเปลี่ยนครับผม
เริ่มจากหกโมงเช้าครึ่งก่อนไปทำงานเปิดฝากระโปรงดูสิ่งผิดปกติก่อน หลังจากนั้นสตาร์ต เครื่องแล้วก็มาดูมาฟัง
จนน้ำร้อนพอประมาณก็พอ ปิดกระโปรงขับไปทำงานที่นิคมฯบางปู
ตกเย็นสี่โมงสี่สิบห้า ก็มาเปิดฝากระโปรงดูอีก แล้วก็ปฏิบัติเหมือนตอนเช้า เป็นแบบนี้ทุกวัน อิอิ จนพนักงานมาแซวว่า
ซ่อมทุกวัน ให้ขายทิ้งไปเหอะ ไอ้เราก็อายๆๆ แต่ก็ภูมิใจที่มีไว้ครอบครองถึงสองคัน มีคนมาลูปๆคลำอยู่บ่อยๆที่จอด
ทุกวันนี้ที่หอพัก รปภ. คนในหอพัก แม้กระทั่งรถแทกซี่ที่เข้ามาส่งคน ก็ยังทักประจำ วันนี้ทำอะไร ซ่อมอะไร เปลี่ยนอะไร
จนเป็นที่รู้กันทั่ว กลายเป็นปกติไปแล้วสำหรับผมและผู้พบเห็น
บางทีเดินทางกลับคอนหวัน หรือไปเที่ยวนึกอยากจะซ่อมจะเปลี่ยนอะไร ก็ลุยข้างทางที่ล่มๆหรือในปั๊มที่แว๊ะนั่นแหละ
ดังนั้นหากผู้ใดพบเห็นตู้ปลาแดงติดผ้าม่านรอบคัน จอดซ่อมอยู่ข้างทางแล้วมีผู้หญิงยืนทำหน้ายักษ์ยืนบ่นนั่นเจ้ารุ่ง
และเจ้ารุ่งมันมองไปทางไหนก็นั่นแหละ ตัวผมอยู่ทางนั้นไม่เชื่อคอยดูละกัน เอิ๊กๆๆ
|
|
แปลกไหมขอรับ
